برای واردات کالا، دریافت مجوزهای لازم از سازمان‌های مربوطه ضروری است. برخی از مهم‌ترین مجوزهای مورد نیاز عبارتند از:

* مجوز استاندارد: تأیید کیفیت و سلامت کالا توسط سازمان استاندارد.

* مجوز بهداشت: برای واردات مواد غذایی، دارویی، آرایشی و بهداشتی.

* مجوز قرنطینه: برای کالاهای کشاورزی و دامی که نیاز به بررسی‌های خاص دارند.

* مجوز وزارت راه:  برای حمل کالا توسط شرکت‌های حمل‌ونقل غیرایرانی.

* مجوز ارشاد:  برای واردات محصولات فرهنگی مانند کتاب و فیلم.

* مجوز سازمان انرژی اتمی:  برای کالاهای مرتبط با مواد رادیواکتیو.

* مجوز ثبت سفارش: تأیید واردات کالا از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت.

در واردات کالا، انواع ارز و رویه‌های بانکی نقش مهمی در تأمین مالی و پرداخت‌های بین‌المللی دارند. برخی از مهم‌ترین انواع ارز و رویه‌های بانکی شامل موارد زیر هستند:

انواع ارز در واردات:

1- ارز دولتی: ارز تخصیص‌یافته توسط دولت با نرخ رسمی برای واردات کالاهای اساسی.

2- ارز نیمایی: ارز حاصل از صادرات که در سامانه نیما عرضه شده و برای واردات کالاهای مجاز استفاده می‌شود.

3- ارز آزاد:  ارز خریداری‌شده از بازار آزاد که برای واردات کالاهای خاص به کار می‌رود.

4- ارز حاصل از صادرات:  ارز به‌دست‌آمده از صادرات کالاها که برای واردات مجدد کالاهای موردنیاز استفاده می‌شود.

رویه‌های بانکی در واردات:

1- گشایش اعتبار اسنادی (L/C): بانک به‌عنوان واسطه، پرداخت را تضمین می‌کند و کالا پس از ارائه اسناد معتبر ارسال می‌شود.

2- پرداخت حواله‌ای (T/T) : انتقال مستقیم وجه از حساب خریدار به حساب فروشنده.

3- برات اسنادی (D/P-D/A) : پرداخت وجه پس از ارائه اسناد حمل یا با تأخیر توافق‌شده.

4- واردات بدون انتقال ارز :  واردات کالا بدون استفاده از منابع ارزی داخلی، معمولاً از طریق سرمایه‌گذاری خارجی یا تهاتر.

مراحل ترخیص کالا پس از ورود به کشور شامل چندین مرحله مهم است که باید به‌درستی انجام شوند تا کالا از گمرک آزاد شود. این مراحل عبارتند از:

1- ثبت اظهارنامه گمرکی: اطلاعات مربوط به کالا، ارزش، تعداد و مشخصات آن در سامانه EPL ثبت می‌شود.

2- احراز هویت و تعیین مسیر: گمرک مسیر بررسی کالا را مشخص می‌کند (سبز، زرد یا قرمز) که نشان‌دهنده میزان بررسی‌های لازم است.

3- کنترل و بازرسی کالا: کارشناسان گمرک کالا را بررسی کرده و با اسناد ارائه‌شده تطبیق می‌دهند.

4- اخذ مجوزهای لازم:  برخی کالاها نیاز به مجوزهای خاصی مانند استاندارد، بهداشت یا محیط‌زیست دارند.

5- بررسی تعرفه و ارزش‌گذاری کالا: کارشناسان گمرک تعرفه گمرکی و ارزش کالا را بررسی و تأیید می‌کنند.

6- پرداخت حقوق و عوارض گمرکی: هزینه‌های مربوط به مالیات، سود بازرگانی و سایر هزینه‌های گمرکی پرداخت می‌شود.

7- صدور سند ترخیص : پس از تأیید نهایی، سند ترخیص کالا صادر می‌شود.

8- انبارداری و اجازه بارگیری: کالا در انبار گمرک نگهداری شده و پس از دریافت مجوز، بارگیری می‌شود.

9- خروج کالا از گمرک:  پس از تکمیل مراحل فوق، کالا از گمرک خارج شده و به مقصد نهایی ارسال می‌شود.

ضمن ابراز خرسندی جهت تمایل شما به همکاری با شرکت افزون روان، در قسمت فرصت های شغلی، موقعیت های جدید استخدامی به صورت دائم به روز رسانی می­گردد و شما میتوانید با مراجعه به این صفحه درخواست خود را ثبت و رزومه خود را ارسال نمایید. همچنین، علاوه بر فرصت‌های شغلی موجود، در صورت تمایل می‌توانید رزومهٔ خود را برای ذخیره‌سازی در بانک رزومه‌های شرکت به آدرس ایمیل HR@afzoonravan.ir  ارسال نمایید.

روانکارها با استفاده از مواد افزودنی مانند مواد پاک‌کننده و متفرق‌کننده، رسوبات و لجن‌هایی که می‌توانند در حین کارکرد موتور و سایر تجهیزات ایجاد شوند را تجزیه کرده و از انباشته شدن آنها جلوگیری می‌کنند.

مواد ضد سایش با تشکیل یک لایه محافظ روی سطوح فلزی، از تماس مستقیم بین این سطوح جلوگیری می‌کنند و باعث کاهش فرسایش و افزایش طول عمر قطعات مکانیکی تحت بارهای سنگین می‌شوند.

مواد آنتی اکسیدان از اکسید شدن روغن توسط اکسیژن موجود در هوا جلوگیری می‌کنند. این ترکیبات باعث افزایش طول عمر روانکار می‌شوند و از تشکیل رسوبات و لجن‌های حاصل از اکسیداسیون جلوگیری می‌کنند.

مواد افزودنی با تغییر ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی روغن پایه، عملکرد روانکارها را در زمینه کاهش اصطکاک، کنترل اکسیداسیون، محافظت در برابر خوردگی و افزایش پایداری حرارتی بهبود می‌بخشند. این ترکیبات به ویژه در شرایط سخت عملیاتی مانند دماهای بالا و بار سنگین مفیدند.

مواد افزودنی ترکیبات شیمیایی هستند که به روغن‌های پایه اضافه می‌شوند تا کارایی آنها را افزایش دهند و مقاومت بیشتری در برابر شرایط سخت نظیر بارهای سنگین، حرارت و خوردگی ایجاد کنند. این ترکیبات می‌توانند باعث بهبود خواصی مانند کاهش اصطکاک، جلوگیری از اکسیداسیون و محافظت از سطوح فلزی شوند.

روانکارها از دو جزء اصلی روغن پایه و مواد افزودنی تشکیل می‌شوند. روغن پایه ماده اصلی روانکار که نقش کاهش اصطکاک را بر عهده دارد. مواد افزودنی ترکیبات شیمیایی که برای بهبود عملکرد و افزایش دوام روغن‌های پایه به آنها افزوده می‌شوند. این مواد می‌توانند خاصیت ضدسایش، ضدخوردگی و مقاوم در برابر حرارت ایجاد کنند.

به طور کلی روغن­های موتور در معرض اکسیژن، تنش­های مکانیکی و درجه حرارت بالا تخریب می­گردند که این فرایند در دماهای بالاتر، سریع تر رخ می­دهد. اساسا تشکیل لجن در موتور نتیجه چندین واکنش شیمیایی است. محصولات جانبی این واکنش، ترکیبات بسیار فعالی هستند که سبب تخریب روان کننده می گردند. این محصولات جانبی با سایر آلاینده ها نیز ممکن است واکنش دهند و باعث تولید اسیدهای آلی و محصولات پلیمری با جرم مولکولی بالا شوند. این محصولات در واکنش های بیشتر تبدیل به محصولات غیر قابل حلی می شوند که به عنوان لجن شناخته می شود. رانندگی با توقف و حرکت متوالی و یا در آب و هوای بیش از حد گرم و یا سرد، احتمال تشکیل لجن را افزایش می دهد، این پدیده در روغن موتورهای فرموله شده با روغن پایه های دارای  فراریت  بالا بیشتر رخ می­دهد.

جدا از دیدگاه مکانیکی، مواردی مانند افزودن روغن بیش از حد به مخزن روغن، آلودگی با ضد یخ، فوم بالای روغن و راندمان ضعیف احتراق موتور  می­تواند منجر به تشدید تشکیل لجن  گردد. استفاده از روغن­هایی با پایداری حرارتی بالا ، میزان اکسیداسیون  را کاهش می دهد روغن­های پایه سنتری مانند روغن پایه­های گروه سه، پلی آلفا الفین­ها و استرها  مثال خوبی از این نوع روغن­پایه­ها می­باشد. همچنین استفاده از آنتی اکسیدانت­ها نیز باعث کاهش میزان تخریب می شود".

در یک کلمه می توان پاسخ این سوال را داد: بله.  اما باید توجه داشت که این بستگی به مقدار افزوده شده و شرایط عملیاتی دارد. بعبارت دیگر این عبارت معروف که"اگر مقداری از چیزی خوب است پس مقدار بیشتر آن بهتر است" حداقل در مورد مواد افزودنی صدق نمی کند. به طور کلی استفاده از مواد افزودنی مختلف در یک روغن نیاز به تجربه و دانش کافی داشته و ایجاد تعادل مابین آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

جواب به این سوال منفی است زیرا موتورهای چهار زمانه موتور سیکلت دارای شرایط کارکرد متفاوتی نسبت به اتومبیل ها (با  دور موتور بالاتر و دمای بیشتر) می باشند. البته روانکارهای موتور  با افزایش افزودنی های ضد فشار می توانند در کلاچ و جعبه دنده مورد استفاده قرار گیرند. روغن های موتور دارای افزودنی های دترجنت و در نتیجه خاکستر بالا می باشد.

در موتورهای مربوط به موتور سیکلت ها این خاکستر بر روی مجموعه سوپاپ (Valve Train) و سر پیستون (Piston Crown) می نشیند که این امر می تواند منجر به سوختن سوپاپ و یا سوراخ شدن پیستون می گردد.

برای پاسخ دادن به این سوال لازم است تعریف وارنیش و همچنین مشکلات حاصل از ایجاد آن را بدانیم:

وارنیش حاصل از تجزیه اکسیداسیونی و گرمایی روغن و ترکیب پلی فسفات با محصولات اکسیداسیون است. پلی فسفات به دلیل قطبی بودن به سطح فلز جذب می‌شود. یکی از مشکلاتی که وارنیش بر سطح فلز ایجاد می‌کند چسبناک شدن سطح فلز است که این امر باعث جذب ذرات حاصل از سایش به سطوح فلز می شود. وارنیش همچنین می تواند روی برخی سطوح بنشیند که این امر منجر به ایجاد مشکلات زیادی از جمله کاهش جریان، چسبندگی سوپاپ، افزایش اصطکاک، انتقال حرارت ضعیف و ... می گردد.

مادامی که وارنیش شروع به تشکیل می کند، رنگ روغن به دلیل حضور این ذرات معلق تیره می شود و در نتیجه اکسیداسیون روغن در طول عمر خود باید روش هایی مانند TAN, IR ، ... مورد بررسی قرار گیرد.

سلام

فصلنامه به صورت منظم در حال انتشار است و در داخل وبسایت قسمت نشریه، قابل دانلود هستند.